manianviews

பெருமதிப்புக்குரிய ஆசிரியர் அவர்களுக்கு         வணக்கம். இந்த கொரோனா காலத்தில் உங்கள் தளத்தில் சிறுகதை மழையில் எல்லோரையும் போல நானும் நனைந்து கொண்டே இந்த கடிதத்தை எழுதுகிறேன். இன்று வெளி வந்துள்ள 'கைமுக்கு' கதையை வாசித்து விட்டு உங்களுக்கு கடிதம் எழுதியே ஆக வேண்டும் என எழுதுகிறேன்.  ஏராளமான கதைகளை எழுதி கொண்டே இருக்கிறீர்கள்.  ஒவ்வொன்றும் ஒவ்வொரு ரகம். எப்படி சாத்தியம் ஆகிறது என்ற ஆச்சரியம்  ஒரு புறம். அதிக திறமை உள்ளவர்கள்  பற்றி சொல்லும் பொது சரஸ்வதி அவர்களிடம் குடி இருப்பதாக சொல்வார்கள். உங்களிடம் அவள் குடியிருப்பது மட்டும் அல்லாது அவள் அதி உச்ச நிலையிலும் இருப்பதாக  எனக்கு தோன்றுகிறது. I think she not only resides in you but she is in an orgasmic state also. இந்த குறுகிய காலத்தில் இத்தனை சிறப்பான படைப்புகள் சாத்தியமாவது அதனால் தானோ என்னவோ. ( இப்படி சொல்வது கூட இந்த காலத்தில் ஏதும் பிரச்சனையை உருவாக்குமோ ?)        உங்களின் அசாத்திய திறமையை பார்த்து பொறாமை படுபவர்கள் ...

Thoughts on the Hindi movie zindagi na milegi dobara          This is the only movie about which I am writing something. I thought the movie had some chemistry that I could connect with. Some troll the movie for too many messages. But that is what made me write this. I am a south indian and don't follow hindi much and I had to rely on sub titles most of the time. Still I never felt out of place. True, it took me some time to get into the characters and inside the story. After that it was a very jolly ride which never stopped till the end. Really a good experience. You will have such an outing with very few films. I am into novels and don't normally watch movies. And it is very rare that I appreciate a movie instantly. It is very strange that wanted to write about this movie immediately after finished watching it. I watched it only last Sunday on prime videos and I would say that it made my day wonderful. I think it was the feel good factor that was palpa...

ஜெயகாந்தனின்  பாரீசுக்குப் போ              ஜெயமோகனின் ஆல் அமர்ந்த ஆசிரியன் உரை கேட்ட பின்னர் ஜெயகாந்தனின் புத்தகம் படிக்க வேண்டும் என "பாரீஸுக்கு போ" நாவலை படித்தேன்.. முப்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் ஒரு முறை  வாசித்து இருந்தாலும் ஹீரோ சாரங்கனை தவிர வேறு சம்பவம் எதுவும் நினைவில் இல்லை. புதிதாக வாசிப்பது போலத் தான் இருந்தது. அன்றைய வயதில் வாசிப்பை  பொழுது போக்காக மட்டும் எடுத்து கொண்டு படித்ததால் கூட இருக்கலாம்.                  1960 களில் ஆனந்த விகடனில் தொடராக வெளி வந்து பெரும் புகழும் சில சர்ச்சைகளையும் ஏற்படுத்திய ஒரு நாவல். இன்றைக்கு படிக்கையிலும் சுவாரஸ்யமாகவே உள்ளது. நடை சற்று பழையதாக முதலில்  தோன்றினாலும் சிறிது நேரத்தில் பழகி விடுகிறது. மிக நேரிடையாக கதை மாந்தர்கள் நமக்கு அறிமுகம் ஆகி கதை அந்த கால கட்டத்துக்குள் சென்று விடுகிறோம். நான் ஒரே மூச்சில் இரண்டரை மணி நேரத்தில் கதையை வாசித்து முடித்து விட்டேன்.                  ...